Rozdział 43

Czułam jego oddech na swoich ustach i gdy dzieliły je dosłownie milimetry, w mojej głowie pojawił się pomysł by podroczyć się z chłopakiem.

- Do jutra. - wyszeptałam niemal w jego wargi i szeroko się uśmiechnęłam

Pociągnęłam za klamkę drzwi i otworzyłam je po czym bez żadnego słowa wsiadłam do auta i posyłając mu jedynie ostatni uśmiech, odjechałam. Byłam już w drodze do domu, gdy pomyślałam o Liamie. Postanowiłam do niego zadzwonić i zapytać czy nadal siedzą w studio. Jeśli tak to może podrzucę im jakaś kawę czy coś. Wyjęłam telefon i wybrałam jego numer.

- Hej, coś się stało? - zapytał odbierając
- Nie, dzwonię zapytać czy nadal jesteście w studio. - odparłam 
- Niestety. Zejdzie nam jeszcze ze trzy godziny. - westchnął
- Będę za dziesięć minut z kawą. - uśmiechnęłam się pod nosem
- Nie trzeba. 
- Trzeba, trzeba. Niedługo będę

Nie czekałam już na żadną odpowiedź. Rozłączyłam się i skręciłam w lewo po chwili dojeżdżając do jednego z dwóch Starbucks'ów które są całodobowe. Na wszelki wypadek wzięłam dzisięć kaw, nie wiedziałam ile osób dokładnie tam jest. Z zamówieniem wsiadłam do auta i ruszyłam dalej. Wysiadłam pod budynkiem, w rękach trzymając papierowe tacki, na których były kubki. Dodarłam na odpowiednie piętro, grzecznie zapukałam do drzwi, które otworzył mi Paul.

- Niespodzianka. - uśmiechnęłam się i weszłam do środka
- Kawusia! - krzyknął Louis i od razu do mnie podbiegł
- Cześć Paul, dziękuję za koncert! - rzuciłam i przytuliłam go lekko
- Nie ma sprawy. Dobrze się bawiłaś? - zapytał biorąc do ręki kubek
- Było świetnie. - odparłam wyszczerzona - Cześć, jestem Monika. - podeszłam z wyciągniętą ręką do siedzącego niedaleko chłopaka
- Cześć, Jamie Scott. - uśmiechnął się i uścisnął moją dłoń
- Ach, świetne teksty. - pochwaliłam go
- Dziękuję. - uśmiechnął się jeszcze szerzej
- Kawę? - zapytałam podając w jego stronę jeden z kubków
- Chętnie. - słychać było w jego głosie podziękowanie
- Dobra panowie, nie będę wam przeszkadzała. Chyba, że mogłabym się w czymś przydać? - rzuciłam w stronę Paula, następnie spoglądając na każdego po kolei
- W sumie to tak. Chłopcy mówią, że słuchałaś płyty. - rzucił Paul, a ja przytaknęłam głową - Mamy problem z brzmieniem 'Through The Dark'. 
- A dokładniej? - zapytałam nadal nie rozumiejąc o co dokładnie chodzi
- Paul chce przez to powiedzieć, że jego zdaniem piosenka nie ma w sobie tego czegoś. - wtrącił się Harry
- To jest jedna z moich ulubionych piosenek, ale rzeczywiście można by było trochę ją podręcić. - odparłam

Wspólnymi siłami udało nam się nieco podrasować ten kawałek. Niestety Liam musiał nagrywać swoje solo jeszcze raz. Widziałam po nim, że jest już zmęczony dniem, który właśnie dobiegał końca i ledwo trzymał się na nogach, co chwila przecierając zmęczone oczy.

- Paul, czy Liam będzie jeszcze dzisiaj potrzebny? - wyszeptałam do mężczyzny siedzącego obok

On spojrzał w stronę chłopaka i chyba zrozumiał o co mi chodzi. 

- Chyba do niczego nam się już dzisiaj nie przyda. Zawieziesz go do domu? - zapytał spoglądając na mnie, a ja przytaknęłam - Liam, zbieraj się. Monika cię zabierze. - rzucił do bruneta
- Nie przesadzaj, dam radę. - mówiąc to ziewnął
- Bez dyskusji. - oznajmił Paul
- A my? - zajęczał Niall
- Ty blondasku musisz nagrać kawałek swojego solo. - odparł Jamie
- Uuuuggghhh... - skrzywił się Irlandczyk
- Liam chodź. Usypiasz. - powiedziałam do bruneta, który oparty na ręce powoli zamykał oczy
- Już. - rzucił i przetarł oczy

Chwyciłam go za rękę i pociągnęłam w górę. 

- Powodzenia chłopaki. Cześć Paul, Preston, Jamie. - uśmiechnęłam się i pomachałam

Zjechaliśmy windą i wyszliśmy z budynku. Dotarliśmy do auta, które po chwili otworzyłam.

- Daj, będę prowadził. - rzucił chłopak, a ja spojrzałam na niego jak na debila
- Chyba sobie żartujesz. Prawie śpisz, a ja chcę dojechać w jednym kawałku. - odparłam i ponagliłam go żeby wsiadał od strony pasażera

Byliśmy prawie koło domu, a ja ciągle czułam na sobie jego wzrok. Zaczynało mi to już trochę przeszkadzać ponieważ nie mogłam w stu procentach skupić się na drodze. W końcu nie wytrzymałam.

- Czemu tak patrzysz? - zapytałam nie odrywajac oczu od drogi
- Widziałem zdjęcie na twittr'ze. - odparł
- I? 
- Widziałem też jak patrzysz na jednego z nich. 
- Dalej? - ponaglałam go
- Nie powinnaś tego robić. - odparł, gdy wjeżdżaliśmy na podjazd
- Nie pouczaj mnie. - rzuciłam parkując auto, oddałam chłopakowi kluczyki i wysiadłam

Ruszyłam prosto do siebie, nie lubiłam gdy ktoś mówił mi co mam robić. Zdążyłam zdjąć buty, gdy zawibrował mój telefon.

- 'Zapomniałem ci powiedzieć. Wpadnę jutro o dwunastej, pokażesz mi reszte zdjęć i obgadamy szczegóły. Dobrze?' - był to sms od Paula
- 'Oczywiście, będę czekała.' - odpiałam i odłożyłam telefon

Weszłam do kuchni, po drodze włączając radio. Zaczęłam właśnie szykować sobie jakąś nocną przekąskę kiedy z głośników poleciał dobrze mi znany głos Eda. Piosenka była świetna, wiedziałam że jest stworzona do filmu ale jakoś wcześniej nie miałam okazji jej przesłuchać. Wyjęłam telefon i weszłam na twittera by po chwili wystukać "@edsheeran - I See Fire własnie leci z moich głośników. Niesamowity głos kolego. Jeden z najlepszych!". Dokończyłam przygotowywanie kanapek i ruszyłam z nimi na kanapę. Pomimo dnia pełnego przeróżnych czynności, nie odczuwałam zmęczenia. Skończyłam jeść i odstawiłam brudny talerzyk na blat w kuchni po czym udałam się do łazienki żeby wziąć prysznic. W końcu o drugiej w nocy postanowiłam się położyć spać. 
Obudziłam się o jedensatej więc wstałam z łóżka i poszłam do łazienki aby wykonać poranną toaletę. Następnie zeszłam do kuchni, gdzie zrobiłam sobie jajecznicę i po jej zjedzeniu poszłam się ubrać ponieważ była już 11:50 więc niedługo powinien pojawić się mój szef. 

Zeszłam na dół i jak na zawołanie, usłyszałam dzwonek do drzwi. Podeszłam by je otworzyć i już po chwili do środka wchodził Paul. Przeszliśmy do salonu, gdzie usiadł na kanapie.

- Chcesz może coś do picia? - zapytałam 
- Wiesz co, może kawe. - uśmiechnął się
- W takim razie, zaraz wracam. 

Po pięciu minutach podawałam mu kubek gorącego napoju i podłączyłam laptopa do telewizora, po czym pokazałam mężczyźnie resztę zdjęć, które przerobiłam z naszej ostatniej sesji. 

- Zdjęcia są świetne. - uśmiechnął się w moją stronę
- Cieszę się. Muszę przyznać, że rzadko jestem zadowolona ze swojej pracy ale w tym przypadku.. zwłaszcza gdy ma się takich modeli. - wyszczerzyłam się
- Skoro to mamy już załatwione to teraz chciałbym porozmawiać o trasie. 
- Słucham uważnie. 
- Więc jak dobrze wiesz, jutro jest pierwszy koncert kontynuacji trasy. Wiem, że masz swój sprzęt i ufam, że jest dobry. Osobiście się na tym nie znam więc nie będę go sprawdzał. Będziesz robiła zdjęcia podczas M&G, a następnie będziesz wpuszczana przed barierki pierwszego rzędu oraz będziesz miałą wstęp za kulisy i będziesz mogła poruszać się po scenie. Oczywiście tak byś nie rzucała się w oczy. Obrabianie zdjęć, jeśli takowe będzie potrzebne, również będzie należało do twoich zadań. Zdjęcia nie będą robione na każdym koncercie, dlatego w ciągu tych trzech pierwszych, które będą w Londynie będziesz je robiła tylko pierwszego dnia. Natomiast podczas trasy będziesz informowana kiedy dokładnie będziesz miała spodzieać się zajęcia na wieczór. - skończył swoją wypowiedź, a ja jeszcze chwilę przyswajałam do siebie wszystkie wiadomości
- Zdjęcia robię podczas każdego M&G, natomiast o robieniu zdjęć na koncertach będę informowana, a podczas trzech pierwszych, które będą w Londynie robię je tylko jutro. Tak? - powtórzyłam w skrócie
- Dokładnie, mam nadzieję że będziesz zadowolona ze współpracy z nami. - uśmiechnął się
- Ja mam nadzieję, że to wy będziecie zadowoleni. - wyszczerzyłam sie
- W takim razie bądź jutro pod O2 Arena o szenstastej, weź sprzęt i ogólnie dobry humor i chęci do pracy. 
- Już nie mogę się doczekać! - powiedziałam podekscytowana
- No nic, dziękuję za kawę i do jutra. - rzucił idąc w stronę drzwi
- Do jutra. - pomachałam mu i zamknęłam drzwi

Dochodziła godzina czternasta więc najwyższa pora na obiad. Z racji tego, że nie bardzo chciało mi się coś robić, zamówiłam sobie pizzę. W międzyczasie wyjęłam telefon i napisałam sms do Jai'a. Specjalnie nie pisząc do Beau.

- 'Twój brat zaproponował mi żebym dzisiaj do was wpadła. Chciałam zapytać czy pozostała część Janoskians nie ma nic przeciwko? ;)' 

Usłyszałam dzwonek do drzwi i z telefonem w ręku ruszyłam by je otworzyć. W progu stał chłopak trzymający moje zamówienie. 

- Pizza z szynką, podwójnym serem, na ostro? - zapytał patrząc na mnie
- Dokładnie. - uśmiechnęłam się 
- Piętnaście funtów. - posłał mi słodki uśmiech
- Chwilka. - wróciłam się kilka kroków w tył i wyciągnęłam z portfela odpowiednią sumę - Prosze. - podałam mu pieniądze
- Dziękuję i życzę smacznego. - wyszczerzył się 
- Dziękuję. - odparłam, a chłopak ruszył do auta

Wróciłam do salonu, gdzie rozłożyłam pudełko na stoliku. Wzięłam sobie pierwszy kawałek, włączyłam kanał muzyczny w telewizji i czekałam na odpowiedź bliźniaka. W końcu po dziesięciu minutach telefon zawibrował.

- 'Wpadaj! Tylko Luke mówi, że dziś nie będzie miał dla ciebie litości. Twój wybór M. ;D' 
- 'Chyba to jakoś przeżyję. Ewentualnie też nie będę miała litości, gdzie się zatrzymaliście?'
- 'Hotel <xxx>. O której możemy się ciebie spodziewać?'
- 'W takim razie około szesnastej. ;D'
- 'Jak będziesz to daj znać, któryś z nas po ciebie zejdzie. Inaczej cię nie wpuszczą. :('
- 'Będziesz moim bohaterem? <3'
- 'Oczywiście. <3 <3'
- 'W takim razie do później! x'
- 'Czekamy! xo'

Mimowolnie się uśmiechnęłam. Dojazd zajmie mi około pół godziny więc mam jeszcze trochę czasu na zjedzenie kolejnego kawałka pizzy i uszykowanie się. Resztki jedzenia włożyłam do lodówki, włączyłam radio i tanecznym krokiem ruszyłam na górę. Weszłam do łazienki i nie miałam pojęcia co zrobić ze swoimi włosami jak i twarzą. Ostatecznie postanowiłam zapleść sobie warkoczyka i nie przesadzać z makijażem. Następnie przeszłam do sypialni i wybrałam kilka prostych rzeczy, które już po chwili zakładałam na siebie.

Postanowiłam się już powoli zbierać ponieważ znałam Londyn i wiedziałam, że mogą się pojawić korki, a dochodziła już 15:30. Wzięłam jeszcze telefon ze stolika, kluczyki z wieszaka i ruszyłam do auta. Otwierałam właśnie jego drzwi, gdy usłyszałam, że ktoś woła moje imię.

- Hej, Monia. Gdzie jedziesz? - zapytał Louis
- Hej, Lou. Umówiłam się. - posłałam mu ciepły uśmiech
- Z kim? - uniósł brwi
- Przesłuchanie? - ja natomiast uniosłam jedną
- Nie, no co ty. 
- W takim razie tajemnica. - pokazałam mu język i wsiadłam do auta

Odpaliłam silnik i wyjechałam z podjazdu w międzyczasie jeszcze machając chłopakowi na pożegnanie. Droga zajeła mi nieco dłużej niż przypuszczałam, ponieważ pod hotelem byłam dokładnie o 16:12. Zaparkowałam auto i starałam się zbliżyć do drzwi hotelu. Wokół wejścia stało około siedemdziesięciu fanek. Wyjęłam z kieszeni telefon i wystukałam krótkiego sms'a.

- 'No bohaterze, masz okazję żeby się wykazać. Czekam niedaleko wejścia. x'
- 'Już lecę. xo'

Nie czekałam długo bo po dwóch minutach usłyszałam ogromny pisk i zobaczyłam Jai'a wychodzącego z jednym ze swoich ochroniarzy. Podszedł do mnie i przywitał mnie buziakiem w policzek. 

- Chodź. - uśmiechnął się i pociągnął mnie za rękę

Nie prostestowałam, tylko dałam się wciągnać do środka. Zostałam poprowadzona do windy, którą następnie wjechaliśmy na czwarte piętro. Ruszyliśmy w stronę drzwi z numerem '15'. W środku było pełno miejsca, doszłam do wniosku, że chyba wszyscy chłopcy dostali jeden pokój. 

- Hej chłopaki. - rzuciłam, gdy wchodziliśmy do pomieszczenia, gdzie siedziała pozostała czwórka
- Hej, hej. - odpowiedzili wspólnie James i Daniel
- Czeeść! - krzyknął Luke i rzucił się na mnie by zacząć mnie łaskotać
- Nie! - oznajmiłam i wyciągnęłam rękę tak by go zatrzymać
- Ale czemu? - zapytał smutny
- Niedawno jadłam. Potem stoczymy bitwę. - wyszczerzyłam się
- Dobra, ale to tylko dlatego, że cię lubię. - pokazał mi język i wrócił na kanapę
- Kogoś mi tu brakuje. - powiedziałam po chwili
- Może mnie? - usłyszałam za plecami i odwórciłam głowę w tamtą stronę
- Możliwe. - uśmiechnęłam się słodko
- Chcesz coś do jedzenia, picia? - zapytał Skip
- Red Bulla. - rzuciłam
- Moja dziewczynka! - zaśmiał się Jai i podszedł do małej lodówki po chwili podając mi puszkę
- Człowieku! Jestem strasza od ciebie. - powiedziałam unosząc brwi w górę
- Jakoś to przeżyję. - puścił mi oczko i usiadł na fotelu

Rozmawiałam właśnie z Luke'iem, gdy usłyszałam dźwięk charakterystyczny dla jedenj gry.

- Flappy Bird? - zapytałam patrząc na Jamesa
- Dokładnie. - uśmiechnął się nie odrywając wzroku od telefonu
- Jaki masz rekord? 
- Dziewięćdziesiąt dziewięc, a twój? 
- Teraz to mi aż wstyd się przyznać. Tylko trzydzieści siedem. 
- Haha, nie jest najgorzej. - uśmiechnął się i spojrzał na mnie, poniważ sekundę wcześniej skusił

Siedzieliśmy tak kilka godzin, śmialiśmy się i wygłupialiśmy. Odbyła się obiecana wojna na łaskotki, zrobionych było kilka zdjęć i niestety, gdy piłam kolejną puszkę napoju Skip postanowił puknąć mnie w rękę. Skutkiem tego była moja mokra koszulka. 

- Uh, Skip! - krzyknęłam odkładając puszkę
- Przepraszam. Beau da ci zaraz jakąś koszulkę. - uśmiechnął się przebiegle, a ja go zgromiłam wzrokiem lecz po chwili sama się uśmiechnęłam 
- Chodź. - rzucił Beau i pociągnął mnie za rękę

Weszliśmy do wydaje mi się jego pokoju, po chwili z jednej walizki wyjął koszulkę i podszedł z nią do mnie. Lecz nie podał mi jej, stanął na przeciwko, tak by dzieliła nas niewielka odległość. Mimowolnie znów przygryzłam dolną wargę, przy nim miałam ochotę robić to ciągle. W mgnieniu oka pokonał odległość, która nas dzieliła i wpił się w moje usta, a mi podobała się brutalność z jaką to zrobił. 



_________________
No więc teges. :D Co sądzicie? Ja jestem nawet zadowolona! :) 
Dziękuję za 30tyś. wyświetleń! <3